Nie wiem, czy lubię koty.
Moim zwierzęciem jest pies.
Psy rzadziej kłamią.
Ale przyjemnie jest spać z kotami
w łóżku, gdzieś w nogach łóżka,
wyglądają na świat wśród nocy
jak strażnicy na murze
bardzo starego miasta.
Miasto Sen, Równina Mroku.
Kot w odpowiedniej odległości
i cichym porozumieniu
z palcami: 10 obrońców
przed ciemnością, chaosem, nicością
i odgłos pociągu w dali.
Sen kota wywołuje we mnie
głębszy sen,
gdy jak embrion zwija się
wokół własnego środka,
stwarza wrażenie zażyłości,
tak, zadomowienia w tym świecie,
jakby to było
naturalne miejsce
do życia.
___________
tł. Zbigniew Kruszyński
Mogę powiedzieć to samo: moim zwierzęciem jest pies. Ja też nie wiem, czy lubię koty, ale wiem że lubię Gustafssona i jego piękne powieści, które kiedyś były u nas wydaje w serii Nike. :)
OdpowiedzUsuńMam w planach "Śmierć pszczelarza" tego autora, bo dobrze pamiętam Twoją pozytywną opinię o tej książce :)
UsuńGalene
„Sen kota wywołuje we mnie / głębszy sen” – we mnie też :).
OdpowiedzUsuńJest w śnie kota coś bardzo uspokajającego :)
UsuńPozdrawiam Galene :)
Świetna recenzja, przyjemnie się czytało! Też piszę blog o książkach. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
UsuńCiekawy wiersz. Lubię koty, a śpiące są faktycznie fascynujące i budzą wiele przemyśleń. :)
OdpowiedzUsuńRównież lubię koty (psy też) :) Cieszę się, że wiersz się spodobał :)
UsuńGalene
O, ja, podobnie jak Koczowniczka, kojarzę tego autora za sprawą powieści wydanych na łamach serii Nike (jedną z nich mam w domu u rodziców, ale nie pamiętam, która to). A co do wiersza, to spór między kociarzami i psiarzami należy do tych w kategorii "nierozstrzygalnych" ;)
OdpowiedzUsuńMuszę w końcu poszukać powieści tego autora i zobaczyć, czy jego proza będzie mi się podobała :)
UsuńGalene