Oj tak, piosenko, szydzisz ze mnie,
bo choćbym poszła górą, nie zakwitnę różą.
Różą zakwita róża i nikt inny. Wiesz.
Próbowałam mieć liście. Chciałam się zakrzewić.
Z oddechem powstrzymywanym - żeby było prędzej -
oczekiwałam chwili zamknięcia się w róży.
Piosenko, która nie znasz nade mną litości:
mam ciało pojedyncze, nieprzemienne w nic,
jestem jednorazowa aż do szpiku kości.
______
Wiersze wszystkie Wisława Szymborska
Wydawnictwo Znak
Kraków 2023
Piękne! Wiersz i ilustrująca go fotografia!
OdpowiedzUsuńDziękuję :) Cieszę się, że w pewnym sensie razem czytamy Szymborską.
UsuńUwielbiam Ją!!
OdpowiedzUsuń