Wiersz na lipiec

 Lipiec

 

Słońce ogrzewa grzbiet jaszczurki

i pokorny grzbiet góry

Kruk skrzeczy niesiony prądem ciepła.

Dolinny dąb pochyla się nad stodołą,

obumiera gałąź za gałęzią.

Stoi spokojnie śmiertelny, rad

z ciepłego światła, którym karmiły się liście,

z ciemnych wód, którymi karmiły się korzenie, 

z żołędzi, którymi karmiły się dzięcioły

przez pół tysiąca deszczowych pór roku.

 

 

 

____________

Autorka: Ursula K. Le Guin

Tłumaczenie:  Justyna Bargielska, Jerzy Jarniewicz, .

Źródło: Dotąd dobrze, Wydawnictwo: Prószyński i S-ka; 2019