Powieść Graya jest niewątpliwie wyśmienitą zabawą literacką. Wpisuje się też w nurt obecny w XX i XXI-wiecznej literaturze brytyjskiej, w którym to pisarze oferują w swych dziełach wnikliwy i krytyczny osąd czasów wiktoriańskich, stylizując w różnym stopniu swoje powieści na utwory z tej epoki. Następujące książki mogą tu być przykładami: Szerokie Morze Sargassowe Jean Rhys, Kochanica Francuza Johna Fowlesa, Złodziejka Sarah Waters, Szkarłatny płatek i biały Michela Fabera. Wszystkie wyżej wymienione powieści podejmują grę z czytelnikiem w bardzo odrębny, swoisty dla siebie sposób, przykładowo: książka Jean Rhys to prequel do Dziwnych losów Jane Eyre Charlotte Brontë, jednym zaś z głównych tematów Kochanicy Francuza jest konstruowanie powieści. Mają one natomiast jedną rzecz wspólną. Każda z tych książek, Biedne istoty również, opowiada o sytuacji kobiet w tamtym okresie historycznym stawiając postać kobiecą w swoim centrum i pokazując proces jej emancypacji (wyjątkiem jest Szerokie Morze Sargassowe Rhys, w którym ukazany jest mechanizm odwrotny - zniewolenia).
Biedne istoty są książką o wiele lżejszą od wcześniej wspomnianych, bez pogłębionych portretów psychologicznych, za to z wartką wciągającą akcją, z dużą dawką humoru, także czarnego. Autor bardzo umiejętnie miesza ze sobą zmyślenie z faktami historycznymi i odniesieniami literackimi. Czytelnik świetnie się bawi zarówno formą pastiszu powieści wiktoriańskiej, jak i zgadywaniem motywów i aluzji literackich. Jeśli nie zgadnie, to nic nie szkodzi, zabawa i tak będzie przednia, a tytuły książek, z których autor obficie czerpał inspiracje zostaną mu podane pod koniec powieści, sprytnie wplecione w jej tekst. Należy jeszcze dodać, że Glasgow jest opisane z wielką sympatią, podobne uczucia budzą przedstawione w utworze liczne psy i dwa specyficznie króliki. Pod tą przyjemną warstwą kryje się, owszem, ostra krytyka społeczna epoki wiktoriańskiej i kolonializmu, acz dalej utrzymana w lekkiej formie (ton bardziej serio pobrzmiewa chyba tylko, gdy Bella styka się z nędzą). Przy tym, to krytyczne spojrzenie zabarwione jest optymizmem wynikającym z wiary w możliwość zmiany. Jak mówi jedna z postaci - oczekujemy lepszej przyszłości, ponieważ czynnie ją tworzymy.
Kurczę - nie słyszałam o tej książce, a z tego co piszesz to mogłaby mi się spodobać. Tym bardziej, że ciekawi mnie epoka wiktoriańska. Zatem zapisuję na listę i mam nadzieję, że uda mi się ją znaleźć np. w bibliotece.
OdpowiedzUsuńKsiążka wyszła w Polsce w latach dziewięćdziesiątych i chyba nigdy nie była specjalnie popularna, więc chyba najszybciej będzie ją można znaleźć właśnie w bibliotece. Dobrze się bawiłam przy jej czytaniu, więc polecam.:)
UsuńLubię takie różnorodności (formalne i ujęcia tematu), więc zapisuję tytuł ^^
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że gdy kiedyś sięgniesz to Ci spodoba. :)
UsuńTo jedna z książek, którą przeczytałem w początkowych okresach blogowania, kiedy jeszcze nie każdej poznanej pozycji poświęcałem wpis, i ów tytuł znalazł się wśród tych nieszczęśników. Zatem bardzo dziękuję za przypomnienie tej literackiej ciekawostki! Ogólne wrażenia, na tyle, na ile pamiętam, były bardzo zbliżone do Twoich - to interesująca zabawa literacka i gra konwencją, a przy tym całkiem ciekawy przekaz.
OdpowiedzUsuńProszę bardzo :)
UsuńChyba nie osiągnę takiego poziomu blogowania, aby zamieszczać opinie o wszystkich książkach, które czytam. Piszę tylko o tych, które robią na mnie największe wrażenie.
Kolejna ciekawa książka, którą chcę poznać :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńMoże zainteresuje Cię fakt, że będzie ekranizacja tej powieści w reżyserii Lanthimosa. W roli Belli Baxter wystąpi Emma Stone.