"Śnieg", Bolesław Leśmian

Pamiętam ów ruchliwe rozbłyskany szron

I śniegu ociężałe w gałęziach nawiesie,

I jego nieustanny z drzew na ziemię zron,

I uczucie, że w słońcu razem z śniegiem skrzę się.

 

A on ciągle narastał, tu w kopiec, tam - w stos,

I drzewom białych czupryn coraz to dokładał, 

Ślepił oczy i łechtał podbródek i nos,

I fruwał - i tkwił w próżni - i bujał i padał.

 

 

_______

Fragment wiersza z Poezji wybranych Bolesława Leśmiana; BN 1991.

Kartka świąteczna z roku 1972. Ilustrowała: Maria Orłowska-Gabryś.